Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•կուղ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

փափուկ ◆ Փետուրից ավելի կակուղ էր այդ խոտը։ (Րաֆֆի)
փխրուն ◆ Բայց դրա փոխարեն, լծակի ծայրը խրվեց կակուղ հողի մեջ և ոչինչ դուրս չեկավ։ ՄԱ
նուրբ, շոշափման համար ախորժելի՝ հաճելի ◆ Ձեռում բռնած է կակուղ գլխարկ։ (Արսեն Տերտերյան)
(փխբ․) հեշտությամբ ազդեցության տակ ընկնող, մեղմ՝ թույլ բնավորություն ունեցող (մարդու մասին) ◆ Գտեր են քեզի պես կակուղ մարդ, ուզածնին կընեն կոր։ «Երևանյան օրեր»

փափուկ, փափլիկ, (գվռ․)՝ փումփուշ, փումփուշիկ, բմբուշ, լղպոր, լղմոր, ճխլուկ, փսիկ ◆ Կակուղ սիրտ։
տե՛ս փխրուն
տե՛ս սեղմ, հեզահամբյուր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ soft, gentle, tender գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мягкий (ru) ‎(mjaxkij), мягкий (ru) ‎(mjaxkij), кроткий (ru) ‎(krotkij), уступчивый (ru) ‎(ustupčivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։