Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կամակատարութիւն

վանկեր՝ կա•մա•կա•տա•րութ•յուն

Ստուգաբանություն

կամակատար լինելը ◆ Հաջի Միսաքի կամակատարությունը և նրա պատրաստակամությունը ամեն մարդու օգնելու մեջ, նրան սիրել էին արել բոլորը ծանոթներին։ (Րաֆֆի)
կամակատարի արարք վարքագիծ

հաճկատարություն, հաճոյակատարություն, արբանեկություն, (հնց․)՝ կամարարություն, կամահաճոյություն տե՛ս հնազանդություն ◆ Հարսը ամենայն կամակատարությամբ ցույց էր տալիս իր ծառայությունները։ (Րաֆֆի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ complaisance գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ услужливость (ru) ‎(uslužlivostʹ), приспешничество (ru) ‎(prispešničestvo), прислужничество. (ru) ‎(prislužničestvo.) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։