կամավորականություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɑmɑvɔɾɑkɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կամաւորականութիւն
վանկեր՝ կա•մա•վո•րա•կա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- կամավոր՝ կամընտրական՝ ոչ պարտադիր լինելը
- կամավոր լինելը, պատերազմի ժամանակ բանակում զինվորագրվելը
- (հվքկն․) կամավորների ամբողջությունը
- իր բարի կամքով որևէ կազմակերպության կամ շարժման մեջ մասնակցելը
- (ռազմ․) անձնակազմով ԶՈՒ համալրման եղանակներից մեկը հիմնված իրենց շարքերում կամավորներ ներգրավելու վրա
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս կամնտրականություն
- տե՛ս կամավորագրություն
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։