Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կայ•տառ

Ստուգաբանություն

(ած․) (մկբ․)

շարժումով և գործունեությամբ լեցուն, աշխույժ, առույգ, եռանդուն, թռվռուն ◆ Դա առույգ և կայտառ մի երիտասարդ էր, գեղեցիկ դեմքով, խոշոր, սև աչքերով, մաքուր սափրած երեսով և բարակ սևաթույր ընչացքով: (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր
կայտառաբար կայտառածիծաղ կայտառանալ կայտառատեսք կայտառացնել կայտառել կայտառություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ lively, animated, vigorous, brisk գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ резвый (ru) ‎(rezvyj), бодрый (ru) ‎(bodryj), бойкий (ru) ‎(bojkij), живой (ru) ‎(živoj), шустрый (ru) ‎(šustryj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։