կանչվռտել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kɑnt͡ʃʰvrˈtɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կանչ•վ(ը)ռ•տել 

Բայ

1. (հզվդ․) hաճախակի` շարունակ կանչել, ճչալ, աղաղակել, բոռբոռաl

Հոմանիշներ

1. տե՛ս կանչ (1), ճվճվոց, աղաղակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կանչվռտվել

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։