Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կա•տաս•տ(ը)րո•ֆա

Ստուգաբանություն

< катасторфа < հուն․ katastrophē հեղաշրջում, ոչնչացում

(խսկց․) հանկարծական մեծ դժբախտություն, ողբերգական հետևանքներով աղետ
մեծ փոփոխություն՝ ցնցում, որին անձնական և հասարակական կյանքում հետևում է կտրուկ շրջադարձ, ողբերգություն
(թատր․) դրամատիկական հարաճուն լարվածության աղետալի լուծումը, որ պայմանավորվում է հերոսի ճակատագրի հեղաշրջումը, շրջադարձը
(արտ․իր․) տե′ս աղետ

Բաղադրյալ բառեր
կատաստրոֆային կատաստրոֆիկ

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
Արտակարգ իրավիճակների բառարան, Երևան։