կեռիք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɛˈrikʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կե•ռիք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- մարդու կամ գազանի ատամ՝ ժանիք
- ծնոտը ատամներով միասին
- անվի փայտե շրջանակի վրա հագցվող փայտե ատամ
- սղոցի կտրող մասը, սղոցի ատամները
- կեռ, ճանկ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- տե՛ս ատամ
- տե՛ս ժանիք
- տե՛ս ծնոտ
- տե՛ս ճանկ
- տե՛ս սղոցաբերան
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- կեռիքը կապվել - ախորժակը ապվել
- կեռիքը փակվել - սարսափահար լինել, լեզուն կապվել, պապանձվել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | կեռիք(ը) | կեռիքներ(ը) |
| Սեռ. | կեռիքի | կեռիքների |
| Տր. | կեռիքի(ն) | կեռիքների(ն) |
| Հայց. | կեռիք(ը) | կեռիքներ(ը) |
| Բաց. | կեռիքից | կեռիքներից |
| Գործ. | կեռիքով | կեռիքներով |
| Ներգ. | կեռիքում | կեռիքներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։