յուրաքանչյուրին յուրահատուկ մարմնի դիրք, կանգնելու ձև՝ կանգնվածք ◆Նա չուներ զինվորական կեցվածք: (Մամուլ)◆Քայլերը հաստատ էին, կեցվածքը հպարտ: (Ակսել Բակունց)
դիրք, դրություն, վիճակ ◆Մամիկոնյան տիկինը գրկեց Զոհրակին, և նրանք մնացին այդպես, տխուր կեցվածքում: Դերենիկ Դեմիրճյան
հագնվելու՝ իրեն պահելու ձև ◆Երեխան դաստիրակից ոչ միյան գիտելիքներ, այլև կեցվածք է սովորում: (Մամուլ)
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։