կժանոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ կ(ը)••ժա•նոց 

  1. Մեղրի՝ մի կուժի տարողություն ունեցող կավե աման
  2. տե՛ս կժտուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։