կճուճ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kt͡ʃut͡ʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կճուճ

վանկեր՝ կ(ը)•ճուճ 

Ստուգաբանություն

Թերևս հնդեվրոպական՝ *gudio-՝ *geu-d- «ծռել» արմատից՝ կրկնությամբ կամ -ուկ ածանցով. հմմտ. ստորին գերմաներեն, միջին վերին գերմաներեն kūte «փոս», նորվեգերեն բարբառային koyta «ձկներ փոխադրելու աման», այլև հայերեն կոճ։

Գոյական

1. (խոհր․) կավից պատրաստված զանազան մեծության, ձևերի միջնամասում բավականին ուռուցիկ, ներքևում հաստ ու նեղ, բերանը քիչ լայն աման, մթերքներ՝ յուղ, պանիր, տհալ, նաև գինիներ պահելու աման
2. թրծված կավե անոթ՝ կերակուր եփելու կամ մթերք եփելու համար, պուտուկ, կճիկ, բղուղ

Հոմանիշներ

1. բղուղ, բղուկ, բղիկ, պտուկ, պուտուկ, պուլիկ, խավեկ (հզվդ․), կճիճ, կճիկ, խժիժ, խժուժ, ճլոր, ճիտիկ, փուչուկ, կատալա, խափ, ծափծափ (գվռ․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կճուճաձև կճուճանման կճուճիկ կճուճկոտրուկ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ pitcher, pot, jug, pifrer, earth-enware գերմաներեն՝ pitcher դանիերեն՝ թուրքերեն՝ çömlek, testi, çanak իսպաներեն՝ lanzador իտալերեն՝ lanciatore հոլանդերեն՝ werper հունարեն՝ շվեդերեն՝ kastare պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кувшин (ru) ‎(kuvšin), горшок (ru) ‎(goršok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ lanceur

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։

Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Կճուճ: