կճուճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡ʃut͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կճուճ
վանկեր՝ կ(ը)•ճուճ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս հնդեվրոպական՝ *gudio-՝ *geu-d- «ծռել» արմատից՝ կրկնությամբ կամ -ուկ ածանցով. հմմտ. ստորին գերմաներեն, միջին վերին գերմաներեն kūte «փոս», նորվեգերեն բարբառային koyta «ձկներ փոխադրելու աման», այլև հայերեն կոճ։
Գոյական
- (խոհր․) կավից պատրաստված զանազան մեծության, ձևերի միջնամասում բավականին ուռուցիկ, ներքևում հաստ ու նեղ, բերանը քիչ լայն աման, մթերքներ՝ յուղ, պանիր, տհալ, նաև գինիներ պահելու աման
- թրծված կավե անոթ՝ կերակուր եփելու կամ մթերք եփելու համար, պուտուկ, կճիկ, բղուղ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բղուղ, բղուկ, բղիկ, պտուկ, պուտուկ, պուլիկ, խավեկ (հզվդ․), կճիճ, կճիկ, խժիժ, խժուժ, ճլոր, ճիտիկ, փուչուկ, կատալա, խափ, ծափծափ (գվռ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Կճուճ: |