կշկուռ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kʃkur]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կշկուռ
վանկեր՝ կ(ը)շ•կուռ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ կրկնավոր՝ *gōrs-gōrs-՝ *ger-(s) «պտտել, ոլորել, հյուսել» արմատից. հմմտ. նորվեգերեն karra «կծկվել, ոլորվել, միահյուսվել»։
Գոյական
- հանգույց, կապ (ժղ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս հանգույց (1)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- կշկուռ անել՝ գցել (գվռ․) - հանգույց անել, կշկռել, հանգուցել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։