կոթող
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔˈtʰɔʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կոթող
վանկեր՝ կո•թող
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա կոթ բառի հետ կամ հնդեվրոպական *guet- «ուռուցք, կլորություն» բառի հետ։
Գոյական
- կլոր քառանիստ կամ բազմանիստ քարե սյունակաձև ճարտարապետական կերտվածք, որ կառուցում են որևէ խոշոր դեմքի հիշատակը կամ որևէ նշանավոր դեմք հավերժացնելու համար, հուշարձան, հուշաքար
- ճարտարապետական հոյաշեն կառուցվածք
- մեծարժեք, մնայուն, փառահեղ գործ, ստեղծագործություն (փխբ․)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հուշարձան, հուշաքար, կոթողաքար, քարակոթող, սյունարձան, արձանասյուն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։