կողով
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kɔˈʁɔv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ կողով
վանկեր՝ կո•ղով
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *golob(h)-՝ *gelb(h)-, *glb(h)- «սեղմել» ձևից, որ ծագում է *gel- «գնդ(վ)ել» արմատից. հմմտ. լատիներեն globus «գունդ, խումբ, հրոսակախումբ», հին վերին գերմաներեն klāftra, նոր գերմաներեն klafter «տարածված ձեռքերի ընդգրկման չափ, սաժեն», շվեյցարական chlupfel «խուրձ», լիտվերեն glëbti «գրկել»։ Աճառյանը բխեցնում է «ասորական անծանոթ մի բարբառից»՝ բերելով եբրայերեն kəluw «պտղակողով», ասորերեն kullašā, արաբերեն gilf «կողով» զուգահեռները։
Գոյական
- բարակ ճյուղերից, ոստերից, ճղոտից և այլն հյուսված աման, զամբյուղ
- (խոհր․) մթերք տեղափոխելու, պահպանելու հարմարանք
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- զամբյուղ, քթոց, քաղյակ (խաղողի), տառաղա, տառաղան (պտուղների), որթ (շալակելու), (հնց․)՝ սակառ, սապատ, սփրիդ, կայթ, կոսորակ, կաղաթ կաղարթ, կալաթ (մեծ), (գվռ․)՝ ճվարան, շալակ-ճվարան (շալակոլու), ծղիկ, ցոփոլ, չափուկ, չափուն, քաղ(ա)լակ, մաղակ, մղրուն (փոքր), մատմանոց, մատմնոց, սլիկ, կղատ, կղետ կողոփ, սալա (տափակ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։