կործանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [kɔɾt͡sɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կործանութիւն

վանկեր՝ կոր•ծա•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կործանելը, կործանվելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս կործանում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. -կործանման եզրին գտնվել, լինել -մեծ, աղետավոր վտանգի ենթակա լինել մահացու, աղետաբեր վիճակի մեջ լինել

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]