կործանում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ կոր•ծա•նում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. կործանելը, կործանվելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անկուն, գահվիժում, խորտակում, տապալում, կործանություն (հնց․) (կործան(վ)ելը)
  2. քանդում, փլուզում, ավեր, ավերչություն, ավերմունք, ավերանկ, ավերք (հնց․) (կործան(վ)ելը)
  3. դժբաղտացում (դժբաղտանալը)
  4. քայքայում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. -կործանման եզրին գտնվել, լինել -մեծ, աղետավոր վտանգի ենթակա լինել մահացու, աղետաբեր վիճակի մեջ լինել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։