կութ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [kutʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կութ

վանկեր՝ կութ 

կութ1

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *g^uēt-՝ *g^uet- «խեժ, ձյութ» արմատից, որտեղից՝ հայերեն կիթ, նորվեգերեն kəda, kvoeda «դալ, խեժ»։

Գոյական

1. այգու բերքը հավաքել և դրա ժամանակը, խաղողաքաղ, այգեկութ

Հոմանիշներ

1. տե՛ս այգեկութ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
կութեն կութք այգեկութ խակակութ դժվարակութ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ стежок (ru) ‎(stežok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

կութ1

Գոյական

1. կարելիս թելը ասեղի մեկ հարվածով մտցնել-հանելը, ասեղի մի հարվածի կար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։