կուռ-ճուռ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ կուռ-ճուռ
- տե՛ս կուռ (1) ◆ Աչքի լույսն ու կռներ-ճռների զորությունը կորցրած Մրտոն անեծք է թափում իր որդու արևը խավարացնողի գլխին։ (Պերճ Պռոշյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։