Հավանաբար կազմված է բնիկ հնդեվրոպական *gu-d- նախաձևից (*geu- «ծռել, կամար կազմել» արմատից)՝ -ուց վերջածանցով. *gu-d-ի համար հմմտ. հին ֆրիզերեն kāte (< *kaut) «կոճ», միջին ներքին գերմաներեն kōte, küte «սմբակ, կճղակ, ճանկ», նորվեգերեն բարբառային kyta «ուռուցիկ ծալք, սապատ, ուռուցք», հայերեն կոճ։ Ավելի քիչ հավանական է համեմատությունը հնդեվրոպական *geid- «կծել, խայթել, խուտուտ ածել» (հայերեն կէտ) կամ կովկասյան (դարգ. qudqudi «կտուց») ձևերի հետ։
Գոյական
թթռչունների բերանի դուրս ցցված եղջերային երկփեղկ վերջավորությունը
նավի՝ նավակի և այլն առջևի դուրս ցցված մասը, քիթ
(փխբ․) ջրածիկի՝ թեյնոցի և այլն երկար կտցաձև մասը, որտեղից ջուրը հոսում է
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
