կտրվածք

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ktɾvɑt͡skʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կտրուածք

վանկեր՝ կ(ը)•տ(ը)ր•վածք 

Գոյական

1. կտրված բան, հատված, հատոն, կտոր
2. կտրած՝ կտրված տեղը
3. կտրելու ձևը՝ եղանակը՝ որակը
4. ամբողջից անջրպետով՝ պատնեշով ևն անջատված մաս
5. անջրպետ՝ պատնեշ, որ շինվածքի մի մասը կտրում՝ անջատում է
6. ճեղքված տեղ, ճեղքվածք, ճեղք
7. որոշակի գումարով որևէ գործ կատարելու պայման
8. առարկայի հատումից ստացվող ձև՝ պատկեր
9. (փխբ․) հայեցակետ, խնդրին մոտենալու՝ քննելու տեսանկյուն, մոտեցում
10. (երկրչ․) բաց եղանակով օգտակար հանածոների մշակումով գոյացած հանքատեղ
11. տե՛ս խուզվածք
12. (տեխ․) գծագրի վրա կտրված առարկայի մնացած մասի պայմանական պատկերը, որ օգտագործվում է առարկայի ներքին կառուցվածքը ցուցադրելու համար
13. (մսնգ․) գրքի՝ ստվարաթղթի և այլնի կտրված եզր
14. (մեք) մակերես կամ հարթություն, որի վրա որևէ բան կտրվում՝ հատվում է, հատույթ, հատված
15. տե՛ս կտրոն (6), կտրածո
16. նույնն է՝ առավել (2)
17. (դերձ) զգեստի կտրած-հանած տեղը՝ պարանոցի համար
18. (հրտ․) թղթի վերևի վնասված շերտերը, որոնք կտրվում են ռուլոնից նախքան ռոտացիոն մեքենայի տալը
19. (կնչ․) ծառաբնի վերին լայնակի կտրվածք, որի տրամագծով սովորաբար հաշվարկում են գերանների ծավալը
20. (անասն․) յուրաքանչյուր վիրաբուժական գործողության սկիզբը
21. (գրադ․) պարբերական հրատարակությունից կամ ժողովածուից մեխանիկորեն բաժանված («կտրված») էջեր, որոնք բովանդակում են առանձին հոդված, գլուխ և այլն

Հոմանիշներ

1. հատված, հատոն, կտոր, (հզվդ) հերձոն, կտրուք, կտրուծ, տրամարտ
2. տե՛ս պատնեշ
3. ճեղվածք, ճեղք
4. տե՛ս ձև, պատկեր
5. տե՛ս հայեցակետ
6. տե՛ս խուզվածք
7. հատույտ, հատված
8. տե՛ս կտրոն
9. տե՛ս առավել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
ուղղագիծ կտրվածք լայնական կտրվածք երկայնական կտրվածք

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ cut գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ разрез (ru) ‎(razrez), перекресток (ru) ‎(perekrestok), обрив (ru) ‎(obriv), разрив (ru) ‎(razriv), обрив (ru) ‎(obriv), огороженная↑част (ru) ‎(ogorožennaja↑čast), место (ru) ‎(mesto), перегородка (ru) ‎(peregorodka), изгородь (ru) ‎(izgorodʹ), ограда (ru) ‎(ograda) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կաղապար:ԳիրքՊՀՏՌՀՀԲԲ
• Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
• Արամ Բաբայան, Գրադարանային տերմինների բառարան (ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն) (ԿՈՒԼՏՆՈՒՍ հիմնարկների գործերի կոմիտեի հրատարակություն), Երևան — 265 էջ։