կրոնապետ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ կրօնապետ

վանկեր՝ կ(ը)•րո•նա•պետ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. որևէ կրոնի բարձրագույն պետը, եկեղեցապետ, քահանայապետ, քրմապետ և այլն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. եկեղեցապետ, քահանայապետ, քրմապետ, դենպետ, հրեապետ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]