կցել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [kt͡sʰɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ կ(ը)•ցել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բայ
- կից դարձնել, մոտեցնել ◆ Երկու ցուցտմատերը կցեց միմյանց հետ, որ միության նշան էր (Րաֆֆի)
- մի բանի մաս՝ հատված՝ կտոր ավելացնել, կպցնել, կցան անել ◆ Պառավը պոչըս տա, կըցեմ Հովհաննես Թումանյան
- առարկայի՝ շինվածքի մասերն իրար միացնել՝ կապել, զոդել։ ◆ Մետաղյա մասերը կարերով կցեցին իրար։
- իբրև հավելված ավելացնել, օժտել մի բանով ◆ Հեղինակը գրքին կցել է նորակերտ տերմինների բառարան։
- որպես հավելում որևէ բան ասել, վրա բերել, ավելացնել ◆ - Ինչու՞ են բժիշկ հրավիրել, - կցեցի ես Դերենիկ Դեմիրճյան
- ընդհատված խոսքը՝ զրույցը շարունակել ◆ Եվ խոսքը կցեց չարն աստվածավախ Հովհաննես Շիրազ
- մի բանի հետ միասին ուղարկել՝ առաքել՝ հանձնել, հետը դնել ◆ Որոշմանը կցել են նաև հրահանգը։
- մեկի տնօրինությանը՝ օգտագործմանը՝ սպասարկմանը հանձնել՝ տրամադրել ◆ Շենքը կցել են համալսարանին։
- որոշ պարտականություններ դնել մեկի վրա՝ որևէ ասպարեզի՝ կազմակերպության ևն օգնության համար, լիազորել, ամրացնել ◆ Բերքահավաքի ժամանակ նրան կցել էին շրջանի կոլտնտեսություններից մեկին։
- գրանցել, հաշվառման ենթարկել սպասարկման՝ մի բանից օգտվելու՝ մի բանի մասնակցելու համար ◆ Հացի քարտերը կցել: Երկու անհատական թոշակառուի կցել են մեր կուսկազմակերպությանը։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- մոտեցնել, առկցել, առակցել, կից դարձնել
- ավելացնել, կցանել, կպցնել, կցորդել, կցորդակցել, միակցել, միացնել, զուգակցել, կցան անել, կցան տալ
- զոդել, հոդել, եռակցել, կապել, կապակցել, միացնել, (հնց․)՝ հեռել, հիրել, զահոմել,
- ավելացնել, հավելել
- ավելացնել, վրա բերել
- հետը դնել
- հանձնել, տրամադրել,
- լիազորել, ամրացնել
- միացնել, չաթել, գրանցել, հաշվառման ենթարկել
- տե՛ս կցմցել
- տե՛ս փակցնել
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։