հազալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑˈzɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ հա•զալ 

Բայ

1. ջղաձգորեն և ընդհատաբար արտաշնչել՝ խռպոտ ձայնի զուգորդությամբ ◆ Ասատուրը բարձրաձայն հազաց: (Նաիրի Զարյան)
2. հազի նոպաներ ունենալ

Հոմանիշներ

1. (ժղ․) բղբղկալ (ընդհատումներով, խեղդվելով), հազմզալ (հաճախակի, թեթևակի), քխալ, քխկալ, թխթխալ

Արտահայտություններ

Խոնարհում

Անորոշ դերբայ հազալ Ենթակայական դերբայ հազացող Հարակատար դերբայ հազացած Համակատար դերբայ հազալիս Անկատար դերբայ հազում Վաղակատար դերբայ հազացել Ապակատար դերբայ հազալու Ժխտական դերբայ հազա անձ եզակի հոգնակի առաջին երկրորդ երրորդ առաջին երկրորդ երրորդ Սահմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Անկատար ներկա հազում եմ հազում ես հազում է հազում ենք հազում եք հազում են Անկատար անցյալ հազում էի հազում էիր հազում էր հազում էինք հազում էիք հազում էին Ապակատար ներկա հազալու եմ հազալու ես հազալու է հազալու ենք հազալու եք հազալու են Ապակատար անցյալ հազալու էի հազալու էիր հազալու էր հազալու էինք հազալու էիք հազալու էին Վաղակատար ներկա հազացել եմ հազացել ես հազացել է հազացել ենք հազացել եք հազացել են Վաղակատար անցյալ հազացել էի հազացել էիր հազացել էր հազացել էինք հազացել էիք հազացել էին Անցյալ կատարյալ հազացի հազացիր հազաց հազացինք հազացիք հազացին Ըղձական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի հազամ հազաս հազա հազանք հազաք հազան Անցյալի ապառնի հազայի հազայիր հազար հազայինք հազայիք հազային Պայմանական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի կհազամ կհազաս կհազա կհազանք կհազաք կհազան Անցյալի ապառնի կհազայի կհազայիր կհազար կհազայինք կհազայիք կհազային Հարկադրական եղանակ ես դու նա մենք դուք նրանք Ապառնի պիտի հազամ պիտի հազաս պիտի հազա պիտի հազանք պիտի հազաք պիտի հազան Անցյալի ապառնի պիտի հազայի պիտի հազայիր պիտի հազար պիտի հազայինք պիտի հազայիք պիտի հազային Հրամայական եղանակ դու դուք Ապառնի հազա՛ հազացե՛ք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ cough, hoop, whoop, bark գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кашлять (ru) ‎(kašljatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։