Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•զա•րան

Ստուգաբանություն

միայն արտահայտության մեջ

հազարան բլբուլ - հայկական ժողովրդական հեքիաթներում՝ հրաշագործ թռչուն ◆ Հայրիկ, ասավ, ես կբերեմ խաս բլբուլը հազարան: Հովհաննես Թումանյան ◆ Ո՞րն է ճամբան, որ տանում է էն աշխարհը (երջանիկ) ուր հազարան ազնիվ հավքն երգ է ասում կենդանի։ Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

հազարամանուկ
տե՛ս հազարավոր ◆ Սասմա դար-դուրան, աղբյուր հազարան: (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Մի դյութական հեքիաթ (էր), հազարան ծաղիկների բույրերով ներդաշնակված։ (Ավետիք Իսահակյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։