հազարավոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հազարաւոր

վանկեր՝ հա•զա•րա•վոր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. թվով հազարի հասնող, մոտ հազար
  2. շատ, բազմաթիվ, բյուրավոր ◆ Երկինքն աստղազարդ, անհամբեր, իր հազարավոր աչքերը բանում, հիացած նայում սիրուհու վրա։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հազարավոր ուխտավորներ հավաքվեցին Տաթևում։ Սերո Խանզադյան

Գոյական

  1. (թվաբ․) թվերի չորրորդ շարքը (աջից ձախ), որի յուրաքանչյուր միավորը հավասար է հազարի

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. բյուրավոր, բազմաթիվ, բազմաբյուր, բազմահազար, հազարաշատ, բյուրհազար, բյուրաբյուր, շատ, բյուր, անթիվ, անհամար, անհաշիվ, հազարան (ժղ․) հազարոտի (բնստ․), հազար-հազար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]