Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հազուադէպ վանկեր՝ հազ•վա•դեպ

Ստուգաբանություն

ոչ հաճախ պատահող՝ տեղի ունեցող, քիչ անգամ, մեծ ընդմիջումներով ◆ Հազվադեպ էր թակարդը կենդանի ընկնում։ (Ջեկ Լոնդոն) ◆ Շատ հազվադեպ էր հնչում երգը (Ակսել Բակունց)

սակավադեպ, հազվագյուտ, (հզվդ․)՝ դժվարապատահ, ասուպանման (փխբ․), հազարից մեկ, դեպքից-դեպք

Բաղադրյալ բառեր
հազվադիպորեն հազվադիպություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ rare, infrequent, occasional, seldom, rarely գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ редкий (ru) ‎(redkij), редко (ru) ‎(redko), изредка (ru) ‎(izredka) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։