հալույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հալոյթ

վանկեր՝ հա•լույթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հանքաքարը հալելով ստացված մետաղակտոր
  2. (ջրբերկ․) բազմամյա սառույցի գոտում այնպիսի տեղամասեր, որտեղ ապարների տարեկան միջին ջերմաստիճանը դրական է և նրանց մեջ եղած ջուրը գտնվում է հեղուկ-կաթիլային վիճակում

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։