Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *ades/ados- «հաճար», նախաձևի *ad- արմատից՝ *-io- ածանցով՝ *adio-> աճ- (+ -ար ածանց). հմմտ. լատիներեն ador «հաճար»։ Կովկասյան մերձիմաստ ձևերը, որոնք Աճառյանը կասկածով դիտում է որպես հայերենի աղբյուր, պետք է համարել հայերենից փոխառված։
Գոյական
հացագիների ընտանիքին պատկանող հացաբույս՝ ցորենի մի տեսակը, տարեկան, տարևոր
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
