Դասական ուղղագրութեամբ՝ համագիւղացի
վանկեր ՝ հա•մա•գյու•ղա•ցի
միևնույն գյուղից, միևնույն գյուղում ծնված՝ ապրող (հզվդ․) համաշենական, համաշինական, գյուղակից
Հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
համագյուղացի(ն)
համագյուղացիներ(ը)
Սեռ.
համագյուղացու
համագյուղացիների
Տր.
համագյուղացու(ն)
համագյուղացիների(ն)
Հայց.
համագյուղացու(ն)
համագյուղացիների(ն)
Բաց.
համագյուղացուց
համագյուղացիներից
Գործ.
համագյուղացով
համագյուղացիներով
Ներգ.
(համագյուղացում)
(համագյուղացիներում)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 
