համախմբում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•մա•խ(ը)մ•բում 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. համախմբելը, համախմբվելը
  2. (մռկ․) աշխատանքային թիմի ձևավորում՝ հիմնված նույնական արժեքների, նպատակների ու դրանց իրագործման վրա
  3. (տնտգ․) որևէ բանի համախմբում, ամրապնդում. օրինակ, առանձին անձանց, խմբերի, կազմակերպությունների միավորում կամ ընկերությունների միաձուլում ընդհանուր նպատակների իրականացման համար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. միախմբում
  2. միավորում, կենտրոնացում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։
  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։