Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համակարգութիւն

վանկեր՝ հա•մա•կար•գութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

դասակարգում
փոխադարձաբար իրար հետ կապված և միմյանցով պայմանավորված մասերի՝ միավորների՝ տարրերի կառուցվածք ներկայացնող ամբողջություն, համակարգ, սիստեմ ◆ Արեգակնային համակարգություն: ◆ Նյարդային համակարգություն:
դասավորություն
տե՛ս շարադրություն
(փխբ․) համապատասխանություն, համաչափություն, ներդաշնակություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ система (ru) ‎(sistema) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։