համատեղություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɑtɛʁutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համատեղութիւն

վանկեր՝ հա•մա•տե•ղութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. իր հիմնական պաշտոնին՝ աշխատանքին զուգահեռ մի այլ պաշտոնը վարել կամ այլ հիմնարկում և այլն աշխատելը
  2. իր հիմնական զբաղմունքի՝ պարտականության հետ երկրրորդբար՝ կողմնակիորեն մի այլ բանով զբաղվելը ◆ Հուլ դառնալու այս վկաներն ու պահպանները… մուրացկանություն են անում միայն համատեղության կարգով Ֆրանց Վերֆել
  3. նույնն է համատեղում
  4. (իրավ․) իրավունքում համատեղության կարգով աշխատանք թույլատրվում է օրենսդրությամբ նախատեսված դեպքերում, սակայն համատեղությունը չպետք է շփոթել մասնագիտությունները համատեղելու և ժամանակավորապես բացակայող աշխատողների պարտականությունները կատարելու հետ, եթե տրվում է լրացուցիչ վճար՝ մասնագիտությունները (պաշտոնները) համատեղելու համար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. միատեղություն
  2. զուգավարություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։