համոզվածություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɔzvɑt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համոզուածութիւն

վանկեր՝ հա•մոզ•վա•ծութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (բրգ․) իր արարքների ու համոզմունքների հանդեպ մարդու սուբյեկտիվ վերաբերմունքը, որտեղ դրսևորվում է նրա վստահությունը սեփական արդարացիության մեջ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑmɔzvɑt͡sutʰˈjun]
  1. համոզված լինելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

* Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի,  Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։