Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համր

վանկեր՝ հա•մ(ը)ր

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։ Հնդեվրոպական ծագման համոզիչ վարկած չի առաջարկված։

խոսելու ունակությունից զուրկ
չխոսող, ձայն ու ծպտուն չհանող, լռություն պահպանող, լուռ, լռակյաց
առանց խոսքի՝ առանց խոսելու տեղի ունեցող՝ դրսևորվող՝ արտահայտվող ◆ Համր պատերազմ։
ոչ հնչուն, որտեղ խոսակցություն չկա, ոչ խոսուն ◆ Համր կինո։
լռությամբ համակված, որտեղ լռություն է տիրում
դանդաղ, ծանրաշարժ

Բաղադրյալ բառեր
համրաբար համրագին համրագնաց համրագնացություն համրաթռիչ համրալեզու համրախոս համրախոսություն համրածին համրակ համրահավատ համրահոս համրահոսություն համրաձայն համրաղի համրանալ համրանք համրաշարժ համրաշարժություն համրաշարժուկ համրաշրջիկ համրաշունչ համրապես համրատատան համրաքայլ համրաքայլություն համրել համրընթաց համրընթացություն համրիչ համրոտանի համրորեն համրոց համրություն համրոտանի համրորեն համրուկ համրահոս համրաձայն համրածանր համրապար համրապես

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mute, dumb, speechless, voiceless գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ немой (ru) ‎(nemoj), безмолвный (ru) ‎(bezmolvnyj), тихий (ru) ‎(tixij), безмолвно (ru) ‎(bezmolvno), тихо (ru) ‎(tixo), медленный (ru) ‎(medlennyj), тяжёлый (ru) ‎(tjažólyj), медленно (ru) ‎(medlenno), тяжело (ru) ‎(tjaželo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։