համր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ համր

վանկեր՝ հա•մ(ը)ր 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։ Հնդեվրոպական ծագման համոզիչ վարկած չի առաջարկված։

Ածական

  1. խոսելու ունակությունից զուրկ
  2. չխոսող, ձայն ու ծպտուն չհանող, լռություն պահպանող, լուռ, լռակյաց
  3. առանց խոսքի՝ առանց խոսելու տեղի ունեցող՝ դրսևորվող՝ արտահայտվող ◆ Համր պատերազմ։
  4. ոչ հնչուն, որտեղ խոսակցություն չկա, ոչ խոսուն ◆ Համր կինո։
  5. լռությամբ համակված, որտեղ լռություն է տիրում
  6. դանդաղ, ծանրաշարժ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (ժղ․) մունջ, չխոսկան, համրալեզու, (գվռ․)՝ լալ, լազ
  2. լուռ, լռակյաց
  3. անխոս, լուռումունջ
  4. դանդաղ, հուշիկ, տարտամ, կամկար, կամաց (խսկց․), ծանր (փխբ․)

Գոյական

  1. խոսելու ունակությունից զուրկ մարդ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]