հայանալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑjɑˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•յա•նալ 

Բայ

1. հայ դառնալ, հայի ազգություն
2. (կրոն․) հայի եկեղեցում մկրտվել, քրիստինյա դառանալ
3. (փխբ․) հայի հատկանիշներ ձեռք բերել, բնաորությամբ ու նիստուկացով հայի նմանվել

Հոմանիշներ

1. հայկանալ, մերազանալ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։