հայհոյախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑjhɔjɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հայհոյախօս
վանկեր՝ հայ•հո•յա•խոս
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- հայհոյանքներով՝ խոսող, խոսքի մեջ հայհոյանք գործել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հայհոյաբան, հայհոյասեր, զազրախոս, զազրաբան, պղծախոս, պղծաբան, հիշոսացասեր, հայհոյատու, հիշոցատու, (հզվդ․) հիշոցաս, կեղտոտաբան, վատաբերան, պղծաբերան, կեղտոտաբերան, (գվռ․) գեշբերան, հոտածբերան, ցփռաբերան, ճոռբերան, ճոռո, ուշունցաբերան, ուշունցատու, ծուռբերան, շունբերան, մեռնել օրհնող (փխբ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։