հայոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑˈjɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հայոց
վանկեր՝ հա•յոց
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- հայկական
- (խսկց․) նույնն է՝ հայոց լեզու
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- հայկական, հայկազյան, հայկազնյան, հայկյան, արմենական, հայացի, հայեցի (գրք․), ասքանազյան, թորգոմական, թորգոմյան, թորգոմածին, (գվռ․) հայահոտ, հայվոր
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- հայոց լեզու - հայերեն
- հայոց հող - տե՛ս հայկավ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։