հաշվետու
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑʃvɛˈtu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաշուետու
վանկեր՝ հաշ•վե•տու
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- որ պարտավոր է հաշվետու լինել՝ հաշիվ տալ ◆ Հաշվետու անձ՝ մարմին։
- հաշվետվություն հանդիսացող՝ պարունակող ◆ Հաշվետու զեկուցում։
- հաշվետվության վերաբերող՝ նվիրված ◆ Հաշվետու ժողով։
- հաշվետվության ընդգրկած ◆ Հաշվետու տարի՝ ժամանակամիջոց։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հաշվեպարտ (հզվդ․)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- հաշվետու լինել - արարքների՝ գործունեության՝ ծախսերի մասին մեկին հաշիվ տալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։