հաշտարարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑʃtɑɾɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաշտարարութիւն

վանկեր՝ հաշ•տա•րո•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. հաշտարար լինելը
  2. վիճող կողմերին փախադարձ զիջումներով կամ իրարավությամբ հաշտեցնելը

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խաղաղարարություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]