Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յապաղում

վանկեր՝ հա•պա•ղում

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հապաղելը
(երաժշտ․) նախորդ ակորդի ակորդային այն տոնը (կամ` տոները), որը շարունակում է հնչել նոր ակորդի հանդես գալուց հետո, նրա հետ կազմելով ոչ ակորդային դիսոնանսող հնչյուն, որից հետո լուծվում է սեկունդավար (հազվադեպ վեր), նոր ակորդի համապատասխան ակորդային տոնի մեջ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ procrastintion գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ замедление (ru) ‎(zamedlenije), промедление (ru) ‎(promedlenije), запаздывание (ru) ‎(zapazdyvanije), опоздание (ru) ‎(opozdanije), мешкание (ru) ‎(meškanije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։