հասարակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑsɑɾɑkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հասարակութիւն
վանկեր՝ հա•սա•րա•կութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- նյութական կյանքի պատմական-կոնկրետ պայմանների ընդհանրությամբ միավորված մարդկանց ամբողջությունը ◆ Հասարակական պատմություն։ ◆ Մարդկային հասարակություն:
- հասարակարգ ◆ Նախնադարյան հասարակություն:
- որևէ բանի (ծագման, տերիտորիայի, զբաղմունքի են) ընդհանրությամբ իրար հետ կապված մարդկանց հանրություն, հասարակայնություն ◆ Թատերասեր հասարակություն:
- միմյանց հետ ժամանակ անցկացնող մարդկանց խումբ՝ շրջախատ՝ միջավայր ◆ Այդ հասարակության մեջ նա սակավ էր լինում։
- (հնց․) ընկերակցություն
- (հնց․) հավաքույթ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հանրություն, հասարակարգ, համայնականություն, հասարակականություն (հզվդ․)
- հասարակայնություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑsɑɾɑkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հասարակություն••••
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- հասարակ լինելը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- պարզություն, անպատճու(յ)ճույթուն
- տե՛ս գռեհկություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։