հավասարակշռված

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑvɑsɑɾɑkʃrˈvɑt͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւասարակշռուած

վանկեր՝ հա•վա•սա•րակ(ը)•շ(ը)ռ•ված 

Բայ

1. հավասարակշռել բայի կրավորականն ու չեզոքը

Ածական

1. զուսպ՝ խոհեմ՝ շրջահայաց բնավորությամբ ◆ Հավասարակշռված մարդ։
2. խոհեմությամբ՝ շրջահայեցությամբ՝ զգաստությամբ արված, զգաստ, լուրջ ◆ Հավասարակշռված վերաբերմունք։

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ողջամիտ, խոհեմ, զուսպ
2. տե՛ս լուրջ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։