հավատացյալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɑvɑtɑt͡sʰˈjɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ հաւատացեալ
վանկեր՝ հա•վա•տաց•յալ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- որևէ կրոնի հետևող՝ հավատացող, այն անձը, որն ունի հավատ, որի հոգեկանում հավատը գերակշռում է իմացական պահանջմունքին
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- աստվածասեր, աստվածապաշտ, ուղղահավետ, կրոնասեր, կրոնապաշտ, դավանասեր, դավանապաշտ, հավատապաշտ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։