Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յաւերժահարս

վանկեր՝ հա•վեր•ժա•հարս

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հունական դիցաբանության մեջ՝ բնության զանազան ուժերը մարմնացող կանացի կերպարանքով աստվածություն ◆ անտառի հավերժահաս
(փխբ․) արտակարգ գեղեցիկ՝ հմայիչ
(փխբ․) (կտկ․) սիրած աղջիկ՝ կին (նշանած, սիրուհի)

(դիցբ․) դիցուհի դութանու(յ)շ, ըղձանու(յ)շ, միգանու(յ)շ, ալենուշ, ջրահարս, փերի, պարիկ
տե՛ս գեղեցկուհի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ fairy, nymph գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ нимфа (ru) ‎(nimfa), фея (ru) ‎(feja) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։