հարթ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [hɑɾtʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հարթ

վանկեր՝ հարթ 

Ստուգաբանություն

Թերևս փոխառություն իրանական աղբյուրից, բայց բուն աղբյուրը չի հավաստված. հմմտ. ավեստերեն pərəθu «լայն» և հին հնդկերեն prthu- «լայն, ընդարձակ» բառերը, որոնք ծագում են հնդեվրոպական *plat-՝ *plet- արմատից, որտեղից հայերեն լայն (<*pləteno):

Մակբայ

1. հավասար մակերեսով, առանց խորդուբորդությունների, տափարակ
2. կոկ, ողորկ, կոկիկ
3. սահուն, կանոնավոր (ոճի մասին)
4. առանց կնճիռների, ձիգ (մաշկի մասին)
5. առանց խանգարումների, հաջող (գործերի՝ հարաբերությունների մասին)
6. (փխբ․), (հզվդ․) սրամտությունից զուրկ, տափակ, բութ

Գոյական

1. (հզվդ․) հարթավայր

Հոմանիշներ

1. տափարակ, դուրան, (ժղ․)
2. կոկ, կոկիկ, ողորկ, միահարթ
3. անկնճիռ
4. կանոնավոր, սահուն
5. տե՛ս դյուրին
6. տե՛ս անսայթաք

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ровный (ru) ‎(rovnyj), гладкий (ru) ‎(gladkij), плоский (ru) ‎(ploskij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։