Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յարձակողական

վանկեր՝ հար•ձա•կո•ղա•կան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հարձակվելու նպատակով, հարձակման բնույթ ունեցող ◆ հարձակողական ռազմական գործողություններ։
հարձակման հետ կապված, հարձակման հատուկ, մարտական ◆ զորքի հարձակողական ոգի։
մեղադրական, թշնամական, դատապարտող բնույթի ◆ հարձակողական ճառ։
թշնամական՝ մեղադրական բնույթի հոդված՝ ճառ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ attacking գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ наступательный (ru) ‎(nastupatelʹnyj), агрессивный (ru) ‎(agressivnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։