հարձակվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հար•ձակ•վել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. ռազմական գործողություններ վարելով առաջ շարժվել թշնամու վրա, հարձակում գործել, գրոհել
  2. պատերազմ սկսել մեկի դեմ, արշավանքի ձեռնարկել
  3. մեկի վրա վազել՝ վրա պրծնել, կռվի ելնել
  4. (փխբ․) խիստ քննադատության ենթարկել, մեղադրել (մեծ մասամբ հանիրավի)
  5. որևէ նպատակով եռանդուն գործողությունների դիմել ◆ Ամեն կարգի գործիքներով զինված բազմությունը հարձակվեց անմատչելի ժայռի վրա։
  6. (փխբ․) թավալվելով՝ տարածվելով հանգել մի բանի, իր սահմաններից դուրս գալով տարածվել ◆ Հորդացած Արաքսը հարձակվում Էր ափամերձ արտերի վրա։
  7. (փխբ․) ագահորեն՝ եռանդագին մի բանի ձեռնարկել, վրա տալ ◆ Նրանք ագահորեն հարձակվեցին ուտելեղենի վրա։
  8. (սպորտ․) հակառակորդի դեմ խաղի գործուն՝ վճռական գործողություններ վարել՝ հաղթանակի հասնելու համար (շախմատի՝ ֆուտբոլի և այլ խաղերում)
  9. (փխբ․) զայրույթի բուռն պոռթկումով պախարակել՝ անպատվել՝ հայհոյել կամ պատասխանել մեկին

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]