հարուցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ հա•րու•ցել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. առաջացնել, առաջ բերել, մի բանի առիթ՝ տեղիք տալ, ծագեցնել ◆ Հետաքրքրություն՝ ատելություն հարուցել:
  2. բարձրացնել, առաջ քաշել, առարջակել, պահանջել ուշադրություն դարձնելու ◆ Հարց հարուցել: ◆ Դատական գործ հարուցել:
  3. հուզել, գրգռել, խռովել, արծարծել ◆ Հին թշնամանքը կրկին հարուցեց:
  4. տրամադրել, հանել, դրդել ◆ Իր կամայականություններով նա բոլոր աշխատակիցներին իր դեմ հարուցեց:
  5. (հնց․) ծնել, սերել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. առաջացնել, ծագեցնել, հարուցանել (հին), առաջ բերել
  2. առաջարկել, բարձրացնել (հարց), պահանջել (ուշադրություն), գրգռել, խռովել
  3. տե՛ս դրդել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]