հարցաքննություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [hɑɾt͡sʰɑkʰnːutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ հարցաքննութիւն

վանկեր՝ հար•ցա•ք(ը)ն•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (իրավ․) մեղադրյալին՝ վկաներին և այլոց հարցաքննելը
  2. հարց ու փորձ անելը, քննելը, հետաքրքրվելը
  3. տե՛ս քննություն (սովորողներին)
  4. (պաշտանվ․) հարցաքննություն՝ հետախուզական տեղեկություններ ստանալու նպատակով
  5. (իրավգ․) քննչական գործողություն, որն իրականացվում է հարցաքննվող սուբյեկտից քրեական գործով ապացուցման ենթակա հանգամանքների մասին տեղեկություններ ստանալու նպատակով

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (իրավ․) հետաքննություն, քննություն, դատաքննություն, հարցափորձ, (հնց․) հարցափորձություն, հարցափորձանք
  2. տե՛ս քննություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։