Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ յեսան

վանկեր՝ հե•սան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մրրաքարերի կարգին մատկանող կարծր քար, որ օգտագործում են գործիքների բերանը սրելու համար, խարտ, սրոց
(նորբ․) խարտոց

սրոց, հեսանաքար, սրոցաքար, յուղաքար (եղաքար), սրաքար, լեսան, խարտքար, (գվռ․)՝ եղասրոց, ճաթքար, քարտեղ, լոս
տե՛ս անվահեսան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ whetstone գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ точило (ru) ‎(točilo), брусок (ru) ‎(brusok), оселок (ru) ‎(oselok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։