հետանցք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛˈtɑnt͡sʰkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ հե•տանցք
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (կզմխս․) ուղիղ աղիքի անցքը, որով դուրս է թափվում արտաթորությունը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | հետանցք(ը) | հետանցքներ(ը) |
| Սեռ. | հետանցքի | հետանցքների |
| Տր. | հետանցքի(ն) | հետանցքների(ն) |
| Հայց. | հետանցք(ը) | հետանցքներ(ը) |
| Բաց. | հետանցքից | հետանցքներից |
| Գործ. | հետանցքով | հետանցքներով |
| Ներգ. | հետանցքում | հետանցքներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։